Bir haftadır dolapta bekleyen göz altı kremini ilk kez bu sabah kullandım. Akşam saatlerinde varlığını iyice hisseder oldum. Sanki kremi sürdüğüm yerleri dört bir yandan çekiştiriyorlar. Eğer kremin gerginleştirici etkisi bu ise kesinlikle çok başarılı!


Kendimi toparlamam birkaç dakikamı aldı. Oysa biraz önce bebek elbiselerinin satıldığı bir mağazaya girmiştim, çok nadir olarak. Ve yeni anne olan bir arkadaşımın güzeller güzeli bebeğine ufak tefek ciciler beğenmiştim. Bir başka arkadaşıma aldığım cicileri anlatıyordum sevinç içinde… Dalgın olduğumu düşünmek aklının ucundan bile geçmedi, kornaya basmak yetmedi. Beni korkutmakla mutlu oldu, dersimi verdiğini düşündü.
Bir sokak öteye varıncaya kadar yaşadığım ürkütücü sahne aklımdan çıkmadı. Bu defa karşıdan karşıya geçerken daha temkinliydim. Beyaz minibüs çok uzaktan görünmesine rağmen geçip gitmesini bekledim. Geçip gitmedi, durdu ve yol verdi. Üstelik camdan çıkardığı aydınlık yüzü ile gülümsedi genç şoför. Elinde alışveriş torbaları olan bir genç hanıma yol vermek onun için mutluluk nedeniydi belki de.
Bir sokak ara ile bir kötü ve bir iyi…
Bu sıralar iyiliklere hayli gereksinim duyuyorum. Hayatımın çok az döneminde olduğu kadar peş peşe kötülüklerle karşılaşmaktayım çünkü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder