19.04.2009

Marley ve biz

Bir erkeğe duraksamadan güvenebilirsem…
O mucize erkeğe inanabilirsem…
Ve olur da biz birbirimizi evliliğe ikna edebilirsek…

Evleneceğimiz gün lapa lapa kar yağmalı.

‘Marley and Me’nin aklımda kalan çarpıcı tek sahnesi buydu. Bembeyaz bir günde evlenen John ile Jenny üzerlerinde smokin ve gelinlikle evlerinin yolunu tuttular. Lapa lapa yağan karın altında yürüyerek, el ele...

Her şey sade, dingin ve sevgi doluydu. John ile Jenny’nin hayatlarının açısı çılgın ve komik köpek Marley’in aralarına katılmasıyla yüz seksen derece değişti. Kemirilmiş mobilyalar, parçalanmış çamaşırlar, havada tüyleri uçuşan yastıklar, gece yarısı ulumaları vs.

Zaman geldi, geçti. John ile Jenny daha büyük bir aile olmaya karar verdiler. İlk bebeğin ardından hamile kalmayı adeta yaşam tarzı haline getiren Jenny, önce mesleğine daha sonra ise neredeyse sosyal yaşama veda etti. Bir ara delirdi, az kalsın John ile Marley’i bile kapının önüne koyuverecekti.

Jenny evde çocuklarla siftinirken, Jerry olanca hızıyla kariyer basamaklarını tırmanmayı sürdürüyordu. Her gün binlerce kişi tarafından okunan bir köşe yazarı olmuştu.

Her şey yolunda gidiyordu ki bir gece çılgın ve komik köpek Marley eve dönmedi. John Marley’i bulduğunda bir ağacın altında yatıyordu ve koşarak veterinere yetiştirdi.

O sahneyle birlikte filmi izlemeyi bıraktık. Yıllar önce kaybettiğim köpeğim ve yaşadığım benzer sahneler aklıma geldi.

“Aklıma Timi geldi” dedim renklipamuklar’a.
“Ben de izleyemeyeceğim. Hiç umduğum gibi bir film değilmiş, zaten yarısında uyudum” diye karşılık verdi renklipamuklar. Söylendim:
“Madem uyuyordun, bana niye izlettirdin? Ne güzel Blue Elephant’ı izleyecektik. Tutturdun bunu izleyelim diye.”
Battaniyenin altında somurtan renklipamuklar
“Ne yapayım?” dedi.

Zaten çok da keyif almadığımız filmi izlemeyi bıraktık. Marley’den haberimiz yok.

Film gereği olsa da kötü bir şey olmasın Marley’e…

4 yorum:

Seval dedi ki...

Amerikan romantik komedileri o kadar birbirinin aynısı ki artık izlemek gelmiyor içimden. Bazen sadece zaman ölsün diye izliyorum. Ama Jeniffer Aniston’un olmadığı filmleri. Sevmiyorum bu hatunu. :)

İkinizi birden bu kadar sıktığına göre, Blue Elephant daha doğru bir seçim olacakmış. Ben pek severim animasyonları. Ice Age favorimdir.

Benim nerelerde olduğuma gelince... Bende oscarlık bir oyunculuk sergiliyorum şu sıralar. Jeniffer Aniston'a bin basarım çok iddaalıyım. Güler yüzlü, eğlenceli, muhabbetli, cana yakın bir insanı oynuyorum ki özümden, içinde bulunduğum ruh halimden çok farklı.

Adsız dedi ki...

Ihlamur, hıza sarıp öğrenseydin keşke sonunu. Ben de merak ettim şimdi :)

Adsız dedi ki...

ben de, ben de!

günlüktutan

Adsız dedi ki...
Bu yorum yazar tarafından silindi.